Uwagi o seminarium doc. dr hab. Wiesława Sobieszka
Docent Sobieszek prowadził dla naszego roku studiów wykłady z teorii optymalizacji. Po sesji zimowej roku akademickiej 1974/1975 Doc. Sobieszek zaproponował mnie oraz kolegom Janowi Pochciałowi i Pawłowi Kowalskiemu indywidualny program studiów w ramach którego uczęszczaliśmy na prowadzone przez niego seminarium. Głównym tematem seminarium było połączenie teorii multifunkcji z szeroko rozumianą teorią optymalizacji. Temat ten realizowano referując nowatorski w tych czasach podręcznik Makarowa i Rubinowa, Matiematiczieskaja tieoria ekonomiczieskoj dinamiki i rawnowiesia. Na seminarium referowano również własne wyniki. Ja i wspomniani koledzy pisaliśmy prace magisterskie pod kierownictwem Docenta Sobieszka. W kolejnych latach szeregi seminarium zasilali następni studenci naszego Wydziału. Niestety działalność seminarium została zakończona na początku 1978 roku, ze względu na chorobę, a potem śmierć Docenta Sobieszka.
W spadku po tym seminarium pozostało następujące opracowanie o charakterze dydaktycznym: Przekształcenia punktowo-zbiorowe i ich zastosowanie w teorii optymalizacji, w którego tworzeniu brali udział wszyscy uczestnicy seminarium, natomiast koledzy Rupniewska, Jarzębowski i Bienia przeprowadzili jedynie pracę redakcyjną. Ponadto, na Wydziale pozostałem tylko ja i J. Pochciał, ale obydwaj zmieniliśmy tematykę badań. Przez pewien czas tematykę docenta Sobieszka rozwijał dr S. Kiełtyka. Ja pod koniec lat 80-tych połączyłem moją nową tematykę, tzn. przestrzenie Musielaka-Orlicza z multifunkcjami. W pierwszej dekadzie nowego wieku, tą tematykę podjęli, pod okiem Pani Profesor W. Smajdor, kolejni absolwenci naszego Wydziału, m. in. Pani Bożena Piątek, obecnie już dr nauk matematycznych, zob.